کسانی که در روز روشن همه چیز را تاریک می‌بینند، مشکل در بینایی آن‌هاست.
کسانی که همه را آلوده می‌بینند و همه را خراب می‌پندارند، اگر ایرادی هست در خود آن‌هاست. باید دست به کار شوند و آن را برطرف کنند.
مثل بچه‌ای که دور خود می‌چرخد و وقتی می‌ایستد، همه چیز را در چرخش می‌بیند.
برای همین امیر المومنین(ع) فرموده‌اند: کسانی که در عبارت خود تعمیم می‌دهند و کلمه «همه» را به کار می‌برند و می‌گویند: همه این گونه‌اند، این‌ها خودشان مشکل دارند و باید خودشان را اصلاح کنند.
از امام باقر(ع) هم روایت شده است:
لعل النمل الصغار یتوهم ان لله زبانیتین1
مورچه کوچک، چون خودش دوتا شاخک دارد فکر می کند خدا هم دوتا شاخک دارد!

1-بحارالانوار، ج66، ص293.

کتاب مثل خوشه‌های انگور

نویسنده:

محمدرضا رنجبر