عید اکمال دین سالروز اتمام نعمت و هنگامه اعلان وصایت و  ولایت امیر المومنین (علیه السلام )بر شیعیان وپیروان ولایت خجسته باد…

حضور حضرت جبرئیل در جریان غدیر

پیش از حرکت به سوی غدیر، در مکه جبرئیل لقب “امیرالمومنین” را به عنوان اختصاص آن به علی بن ابی طالب علیه السلام از جانب الهی آورد، اگر چه این لقب قبلا نیز برای آن حضرت تعیین شده بود.

پیامبر (ص) دستور دادند تا بزرگان اصحاب جمع شوند و طی مراسم خاصی نزد علی علیه السلام بروند و به عنوان “امیرالمومنین” بر او سلام کنند و “السلام علیک یا امیرالمومنین” بگویند و بدین وسیله در زمان حیات خود، از آنان اقرار بر امیر بودن علی علیه السلام گرفت.

در آن لحظه بعضی از اصحاب به عنوان اعتراض به پیامبر (ص) گفتند: آیا حقی از طرف خدا و رسولش است؟ حضرت غضبناک شد و فرمود: “حقی از طرف خدا و رسولش است. خداوند این دستور را به من داده است” (1)

در روز 18 ذی الحجه نزدیک ظهر جبرئیل آیه “یا آیها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته و الله یعصمک من الناس … را در پیامبر نازل کرد که به دستتور پیامبر همه مردم در محلی به نام غدیر خم جمع شدند و ظهر همان روز آیه کریمه “الیوم الملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا” به وسیله جبرئیل امین بر پیامبر ارسال شد.

پیرامون حضور دیگر حضرت جبرئیل در روز غدیر این نقل تارخی آمده است که در آن روز مردی زیبا صورت و خوشبوی کنار مردم ایستاده بود و می گفت: به خدا قسم، روزی مانند امروز هرگز ندیدم. چقدر کار پسر عمویش را موکد نمود و برای او پیمانی بست که جز کافر به خدا و رسولش آن را بر هم نمی زند. وای بر کسی که پیمان او را بشکند.

یکی از صحابی رسول خدا، نزد پیامبر (ص) آمد و عرض کرد: شنیدی این مرد چه گفت؟! حضرت فرمود: آیا او را شناختی؟ گفت: نه؛ حضرت فرمود: او روح الامین جبرئیل بود. تو مواظب باش این پیمان را نشکنی، که اگر چنین کنی خدا و رسولش و ملائکه و مومنان از تو بیزار خواهند بود. (2)

منابع

1- بحار الانوار، ج37، ص111و120- عوالم، ج3، ص39- کتاب سلیم، ص730.
2- بحار، ج37، ص120و161— عوالم، ج3، ص85و136.

اللهم محیای محیا محمد واله محمد و مماتی ممات آل محمد و آله