آیت الله قرهی :
مستي گناه از مستی شراب بدتر است؛ چون مستي شراب بالاخره ساعاتي است، بعد از بین می­رود امّا مستي گناه انسان را بيچاره مي‌كند. وقتي مستی آن از بین رفت، به آن اعتياد دارد، مجدّد مي‌خواهد آن را انجام بده

پيامبر(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) مي‌فرمايند:‌ «يَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى: صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لا يَرْجِعُونَ» خدا می­فرماید: چنین کسی ديگر كور، كر و لال مي‌شود.

عزيزان! اينكه مي‌گويند: «اجْتِنَابُ السَّيِّئَاتِ أَوْلَى مِنِ اكْتِسَابِ الْحَسَنَاتِ»
( دوری از گناهان مهم تر از کسب حسنات است ) به خاطر این است که وقتی انسان مبتلا شد، دیگر برنمی­گردد«فَهُم لا یَرجِعُون». می­گوید: من خودم هم بدم می­ آید امّا نمی­دانم چرا مبتلا هستم؟!