برخی ها به قول خودشان با خدا قهر می کنند، و به این بهانه، وظیفه ی دینی را کلا بی خیال می شوند. از نماز گرفته تا حجاب… حتی برای اینکه حال گیری کنند، مقداری از مو ها را بیرون می ریزند، آرایش می کنند و حتی لبخند تلخی هم به نامحرم می زنند و بعد زیر چشمی به آسمان نگاه می کنند!
البته خیلی زود سرشان را پایین می آورند، چون می دانند مرتکب چه اشتباهی شده اند، خجالت می کشند!! لجبازی، اونم با خدا!
مثلا اگر روی خودت را از خورشید برگردانی ،نور خورشید کم میشود، یا اصلا شاید هم فکر میکنی از غصه ی تو اصلا طلوع نمی کند! خودت را از روشنایی و زیبایی محروم می کنی که چه؟!
شکست عاطفی،مستجاب نشدن دعا،مشکلات درسی،اقتصادی،خانوادگی و مانند آن، انسان را به قهر می کشاند.
راستی اگر او هم با یکی دو بار نه شنیدن –که چنیدن بار در روز با ارتکاب گناه به خدا می گوییم- با ما قهر می کرد،چه اتفاقی می افتاد؟
امیرمومنان(علیه السلام) می فرمایند:«بپرهیز از اینکه خود را برای دیگران بیارائی و به وسیله گناه ،با خدا به ستیز برخیزی، که خدا روز قیامت تو را رسوا خواهد کرد».
[امالی شیخ صدوق،ص278؛بحارالانوار،ج68،ص364.]
________________
منبع: خادم الزهرا؛ پایگاه اسلامی سادات
از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه
انی رایت دهرا من هجرک القیامه
دارم من از فراقش در دیده صد علامت
لیست دموع عینی هذا لنا العلامه
هر چند کآزمودم از وی نبود سودم
من جرب المجرب حلت به الندامه
پرسیدم از طبیبی احوال دوست گفتا
فی بعدها عذاب فی قربها السلامه
گفتم ملامت آید گر گرد دوست گردم
و الله ما راینا حبا بلا ملامه
حافظ چو طالب آمد جامی به جان شیرین
حتی یذوق منه کاسا من الکرامه
شاعر :لسان الغیب ،حافظ شیرازی
امام خمینی (ره) در منقبت حضرت معصومه (س) قصیده بلندی سروده اند که دارای مضامین بلند و تعابیر عمیقی درباره مقام شامخ این بانوی معظم می باشد. این قصیده را در ادامه می خوانید.
وى ابدیّت به طلعت تو مقرّر
رایت قدرت در آستین تو مضمر
لطف هم بالشا، به صدر مصدّر
عالم اجسام گردد، عالم دیگر
عصمت توسر مختفى را مظهر
خوانم ممکن ترا، ممکن برتر
واجبى اندر رداى امکان مظهر
واجب، امّا شعاع خالق اکبر
فیض به مهتر رسد و زآن پس کهتر
ممکن اما ز ممکنات فزون تر
نور وى از حیدر است و او ز پیمبر
کرد تجلّى ز وى به حیدر صفدر
اینک ظاهر ز دخت موسى جعفر
عالم، آن کاو در عالم است منّور
داد به دوشیزگان هستى زیور
ناگفتى، آدم ز خاک هست و من آذر
گر نبدى، باطل آمدند سراسر
ظلّش بخشود، جوهرّیت جوهر
موسى عمران به باگاهش چاکر
وین یک چون قاپقان معطّى بردر
از پى تکمیل نفس آمده مضطر
و آن یک تورات را بخواند از بر
موسى جعفر، ولىّ حضرت داور
معجزه اش مى بود همانا دختر
صلب پدر را و هم مشیمه مادر
نامد و ناید دگر هماره مقدّر
وین یک افواج حلم را شده مصدر
وین یک معدوم از عقابش مستر
وین یک اندر سر اولی ارا مغفر
وین یک در ملک کبریائى مشعر
دخت خدایند این دو نور مطهّر
وین یک ملک جهانش بسته به معجر
معجر این یک نقاب عفّت داور
این یک بر عرش کبریائى افسر
سایه اى از قهر این جحیم مقعّر
رشحه اى از فیض این ذخایر اغبر
صفحه قم را نموده این یک انور
آب مدینه نموده آن یک کوثر
بلکه بهشتش یساولى است برابر
شاید گر لوح را بیاید همسر
ملجأ بر مسلم و پناه به کافر
شاعر شیراز و آن ادیب سخنور
اى به جلالت ز آفرینش برتر
اى که جهان از رخ توگشته منوّر
پيام تسليت رهبر انقلاب اسلامی در پی ارتحال آیت‌الله هاشمی رفسنجانی
بسم‌الله الرحمن الرحیم
انّا لله و انّا الیه راجعون
با دریغ و تأسف خبر درگذشت ناگهانی رفیق دیرین، و همسنگر و همگام دوران مبارزات نهضت اسلامی، و همکار نزدیک سالهای متمادی در عهد جمهوری اسلامی جناب حجت‌الاسلام والمسلمین آقای حاج شیخ اکبر هاشمی رفسنجانی را دریافت کردم. فقدان همرزم و همگامی که سابقه‌ی همکاری و آغاز همدلی و همکاری با وی به پنجاه و نه سال تمام می‌رسد، سخت و جانکاه است. چه دشواریها و تنگناها که در این دهها سال بر ما گذشت و چه همفکریها و همدلیها که در برهه‌های زیادی ما را با یکدیگر در راهی مشترک به تلاش و تحمل و خطرپذیری کشانید. هوش وافر و صمیمیت کم‌نظیر او در آن سالها، تکیه‌گاه مطمئنی برای همه‌ی کسانی که با وی همکار بودند به ویژه برای اینجانب به شمار می‌آید. اختلاف نظرها و اجتهادهای متفاوت در برهه‌هائی از این دوران طولانی هرگز نتوانست پیوند رفاقتی را که سرآغاز آن در بین‌الحرمین کربلای معلّی بود به کلی بگسلد و وسوسه‌ی خناسانی که در سال های اخیر با شدت و جدیت در پی بهره برداری از این تفاوت های نظری بودند، نتوانست در محبت شخصی عمیق او نسبت به این حقیر خلل وارد آورد.
او نمونه‌ی کم نظیری از نسل اول مبارزان ضد ستم شاهی و از رنج دیدگان این راه پر خطر و پر افتخار بود.
سال ها زندان و تحمل شکنجه های ساواک و مقاومت در برابر این همه و آن گاه مسئولیت های خطیر در دفاع مقدس و ریاست مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان و غیره، برگ های درخشان زندگی پر فراز و نشیب این مبارز قدیمی است.
با فقدان هاشمی اینجانب هیچ شخصیت دیگری را نمی شناسم که تجربه ای مشترک و چنین دراز مدت را با او در نشیب و فرازهای این دوران تاریخ ساز به یاد داشته باشم.
اکنون این مبارز کهنسال در محضر محاسبه‌ی الهی با پرونده‌ای مشحون از تلاش و فعالیت گوناگون قرار دارد، و این سرنوشت همه‌ی ما مسئولان جمهوری اسلامی است.
غفران و رحمت و عفو الهی را برای وی از صمیم قلب تمنا میکنم و به همسر گرامی و فرزندان و برادران و دیگر بازماندگان ایشان تسلیت عرض میکنم .
غفرالله لنا و له
سید علی خامنه ای
۱۹ دیماه ۱۳۹۵
منبع:سایت رهبری
اعتراف مخالفان به فضل و شجاعت و استقامت امام حسن عسکری (علیه‌السلام)
امامی که موافقان، شیعیان، مخالفان، غیرمعتقدان، همه، شهادت دادند و اعتراف کردند به فضل او، به علم او، به تقوای او، به طهارت او، به عصمت او، به شجاعت او در مقابل دشمنان، به صبر و استقامت او در برابر سختی‌ها، این انسان بزرگ، این شخصیت باشکوه، وقتی به شهادت رسید، فقط بیست و هشت سال داشت. در تاریخ پرافتخار شیعه، این نمونه‌ها را کم نداریم. پدر امام زمان عزیز ما با آن همه فضیلت، با آن همه مقامات، با آن همه کرامات، وقتی با سم و جنایت دشمنان از دنیا رفت، فقط بیست و هشت سال داشت؛ این میشود الگو؛ جوان احساس میکند یک نمونه‌ی عالی در مقابل چشم دارد. آن امام بزرگوار، جوادالائمه (علیه‌السّلام) است که در بیست و پنج سالگی شهید شده است؛ این امام عسکری (علیه‌الصّلاةوالسّلام) است که در بیست و هشت سالگی به شهادت رسیده است؛ و این همه فضیلت، این همه مکرمت، این همه عظمت، که نه فقط ما به آنها قائلیم و مترنّمیم، بلکه دشمنانشان، مخالفانشان، کسانی که اعتقاد به امامت آنها نداشتند، همه اعتراف کردند.
بیانات مقام معظم رهبری در دیدار جمعی از مردم و خانواده شهدا و ایثارگران ۱۳۹۰/۱۲/۱۰
