خصوصیت هر یک از معصومین علیهم السّلام در بر آمدن حوائج ( از میرزا جواد آقای ملکی تبریزی در کتاب المراقبات ) :

1- چنان که رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم و دختر گرامی او علیها السّلام و دو سبط ارجمند او علیهما السّلام را خصوصیتی در حوائج متعلّقه به تحصیل طاعت و رضوان خدای جلّ جلاله.

2- و برای امیرالمؤمنین علیه السّلام اختصاص در انتقام از دشمنان و کفایت شرّ ستمکاران

3- و برای امام سجّاد علیه السّلام در جور پادشاهان و وسوسه ی شیاطین

4- و برای امام باقر و امام صادق علیهما السّلام در فریاد رسی بر امر آخرت

5- و برای امام کاظم علیه السّلام در ترس از ناخوشی ها و بیماری ها و دردها

6- و برای امام رضا علیه السّلام در نجات از هول و بیم سفرهای دریاها و صحراها و بیابان ها

7- و برای امام جواد علیه السّلام در وسعت زندگی و بی نیازی از مردم

8- و برای امام هادی علیه السّلام در قضاء مستحبّات و نیکی به برادران و کامل شدن طاعات.

9- و برای امام عسکری علیه السّلام در اعانت بر امر آخرت

10- و برای امام عصر ما و پناه ما و دادرس ما، و اَمَد و عصمت ما و روشنی چشم ما و باعث زندگی ما امام مهدی علیه السّلام برای تمام حاجات و نیازمندی ها.

المراقبات ، ص ۹۰

*شعری از زبان حال امام زمان عجل الله تعالی الفرج :*

*خانه ی تک تک تان را زده ام درب ولی*
*اثر از یاری ما در دلتان نیست که نیست*
*انتظارم ز شما بیشتر است از دگران*
*یک دعای فرجی بر لبتان نیست که نیست*
*اگر هم هست فقط لقلقه ای باشد و لیک*
*گریه بر غربت ما در شبتان نیست که نیست*
*به کجا روی ز سویم بکشیدید افسوس*
*یک نفر مرد عمل در صفتان نیست که نیست*
*تا دعایی ز برایم نکنید از ته قلب*
*صبح امید و ظهور در کفتان نیست که نیست*
اللَّـهُمَّ عجل لولیک الفرج

مرحوم آيت الله مجتهدي تهراني (رحمة الله علیه) می فرمودند : يک روز ، پس از اقامه نماز پشت سر آيت الله مدني، ديدم که ايشان شديدا دارند گريه مي‌کنند رفتم پيش آيت الله مدني وگفتم:

ببخشيد، اتفاقي افتاده که اين طور شما به گريه افتاده‌ايد؟
ايشان فرمودند:يک لحظه، امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را ديدم که به پشت سرمن اشاره نموده وفرمودند:

« آقاي مدني! نگاه کن! شيعيان من بعد از نماز، سريع مي‌روند دنبال کار خودشان و هيچکدام براي فرج من دعا نمي‌کنند. انگارنه انگار که امام زمانشان غايب است!» ومن ازگلايه امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به گريه افتادم. 

منبع:

کتاب مهربان‌تر از مادر ، حسن محمودی ، انتشارات مسجد مقدس جمکران

می شود فاطمه پریشانش/می رسد دست او به دامانش

می کند افتخار در محشر/زایر اربعین به ایمانش
مرز را ، عشق دین به هم زده است/دلبری مهجبین به هم زده است

عجبی نیست اگر که عالم را/زائر اربعین به هم زده است
من که شاگرد دینی ات باشم/عاشق هم نشینی ات باشم

می دهی تو اجازه ام آقا/زائر اربعینی ات باشد
مثل عبدی حقیر می آیم/عاشق و سر بزیر می آیم

اختیاری ندارم از خود من/دست من را بگیر می آیم
تا جهان را نوشت و بر پا کرد/کربلا را بهشت دنیا کرد

عشق ملیونی حسینی را/اربعین می شود تماشا کرد
این فقط پا به جاده رفتن نیست/یک ملاقات ساده رفتن نیست

می رسی تا خدا درنگ نکن/این فقط یک پیاده رفتن نیست
ساکن شهر کربلا تو حسین/راه زیبای  تا خدا  تو حسین

مطمئنم که عاقبت روزی/می کشی اربعین مرا تو حسین
از مدار غمت گریزی نیست/در جهان مثل تو عزیزی نیست

عشقِ میلونیِ حسینی ها/در ازای غم تو چیزی نیست
گفتی که نشان مومنینت باشد/هر شیعه که زائر زمینت باشد

والله قسم به روز محشر هم بُرد/با زائر روز اربعینت باشد
در غمت من سرور می بینم/من فرج را نه دور می بینم

از نجف تا به شهر کرب و بلا/جاده ای تا ظهور می بینم

 
شاعر:حجت الاسلام موحدی