در جلسه‌ای که مامون با فقها و اهل کلام داشت، یکی از حاضران از حضرت امام رضا علیه السلام پرسید:
« یا ابن رسول الله، امامت با چه چیز ثابت می‌شود؟»
امام فرمود:« با نص و دلیل.»
گفت:« امام را از چه راه باید شناخت؟»
امام فرمود:« امام را با علم و استجابت دعایش باید شناخت.»
گفت:« شما اخبار آینده را از کجا می دانید؟»
فرمود:« ما علم به آینده را از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرا گرفته‌ایم و این علم را از یکدیگر به ارث می‌بریم.»
پرسید:« چیزهایی را که در دل مردم است، از کجا درک می‌کنید و نیت‌هایشان را چگونه درمی‌یابید؟»
حضرت رضا علیه السلام فرمود:
« مگر نشنیده‌ای که رسول خدا فرمود « از تیزبینی مومن بترسید که او با نور خدا می‌بیند؟ »
گفت:« آری، این حدیث را شنیده‌ایم.»

امام فرمود:
« هیچ مؤمنی نیست مگر اینکه تیزبینی و نوری دارد. خداوند آن نور را در ائمه اهلبیت قرار داده و این نور به اندازه‌ی تمام نورهای مؤمنین است.»
مأمون به امام نگاهی کرد و گفت:« ای اباالحسن، به ما بگو خداوند به اهل بیت چه چیزهایی داده؟»
حضرت امام رضا علیه السلام فرمود:
« خداوند متعال با «روح»، ما را تأیید کرده و روح، فرشته نیست بلکه بالاتر است. خداوند، روح را جز با پیغمبر اسلام، با پیغمبر دیگری همراه نکرده اما با اهل بیت و امامان هست و آنان را تأیید می‌کند.»

منابع:

اخبار و آثار حضرت امام رضا علیه السلام، ص 647، ح 11.