در حدیث نبوی وارد است که «روزه سپری است از آتش دوزخ »(1)،ونیز آمده که «روزه زکات بدن هاست »(2)،و«روزه دار را دوخوشحالی است ؛یکی در وفت افطار ویکی در وقت لقای پروردگار ،وبوی دهن روزه دار خوش تراست نزد حق تعالی از بوی مشک»(3).

و «روزه دار در عبادت پوردگار است واگر چه بر فراش خفته باشد مادامی که غیبت مسلمانی نکند»(4)،و «ملائکه دعا می کنند به جهت روزه دار ودعای ایشان مستجاب است »(5).

منابع

1-کافی،ج2،ص18،ح5؛بحارالانوار،ج65،ص332،ح10.

2-تهذیب،ج4،ص191،ح6؛وسائل الشیعه،ج10،ص395،ح13674.

3-امالی طوسی،ص496،ح1088؛بحارالانوار،ج93،ص248،ح11.

4-ثواب الاعمال ،ص50؛بحار الانوار،ج93،ص247،ح2.

5-کافی،ج4،ص64،ح11؛وسائل الشیعه،ج10،ص396،ح13675.