شب بیست ویکم ،شب آخر
07 تیر 1395
شب بیست و یکم شب آخر
شب پر زدن پدر به سوی مادر
امشب ماه نمیتابد به رخسار زمین
بوی تلخی دارد این تاریکی مطلق همین
شمشیر زهرآگن عجب برنده بود
قلب علی و اهل او بخشنده بود
شاعر :پرهون