…هنگامیکه از در وارد شد،احساس کردم گردبادی بزرگ از نیروهای معنوی وزیدن گرفت.گویادرورای آن عبای قهواه ی،عمامه سیاه وریش سفید،روح زندگی جریان داشت؛آن چنان که همه ی بینندگان رامحوتماشای خودمی کرد.ناگهان احساس کردم باحضور او همه ی ما کوچک شده ایم وگویادرآن مکان اصلا کسی جز او باقی نمانده است.
آری!اوبارقه ای از نور بودکه درقلب وروح همه حاضران رسوخ کرده بود.اوتمام معیارهایی راکه گمان می کردم می تواند مرادرتعریف وارزیابی شخصیت ومقامش یاری کند،درهم شکست.هنگامی که بر روی صندلی اش نشست، احساس کردم نیرویی از وجودش پخش می شود.نیرویی مانند یک گردباد که اگر بادقت نگاه می کردی در می یافتی آرامشی عظیم در درون آن نهفته است.درعین حال او را چنان آرام وساکت می دیدی که گویی نیرویی ثابت درگ درونش جریان دارد و البته این نیرو همان نیرویی است که رژیم سابق ایران را به یک باره برچید.
من تاکنون هیچ یک از مردان بزرگ را برتر از او وحتی مانند او ندیده ام.
کمترین چیزی که می توانم بگویم این است که گویا یکی از انبیای گذشته است یااینکه او موسای پیامبر است که آمده تا قوم خود را نجات دهد.

بخشی از نوشته های روبین وودزورث، یکی مشهورترین خبرنگاران آمریکاست که پس از ملاقات با امام خمینی رحمه الله علیه در حسینیه ی جماران درباره ی شخصیت امام نوشته است.

کتاب زیباترین تجربه من
نویسنده: روبین وودزورت