1- آیه استغفار

«وَالَّذِينَ جَاءُوا مِنْ بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلإخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالإيمَانِ وَلا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلا لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ » (حشر/10)
ابن ابی الحدید در کتاب “شرح نهج البلاغه خود از عبدالله بن عباس نقل می کند: خداوند در قرآن طبق آیه “پروردگارا، ما و برادرانمان را که در ایمان برما پیشی گرفتند بیامرز” طلب مغفرت برای علی علیه السلام را بر همه مسلمانان واجب کرده است. از این رو هر کس پس از علی علیه السلام مسلمان شده و یا می شود باید برای علی علیه السلام طلب مغفرت کند.

2- آیه صراط المستقیم
«اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ » (حمد/6)
ثعلبی در کتاب “الکشف و البیان” درباره آیه صراط از مسلم بن حیان نقل کرده است: شنیدم که می گفت: منظور از صراط مستقیم، راه محمد (ص) و آل اوست.
همچنین خورازمی در کتاب “مناقب” در این باره می نویسد: دو راه بیشتر وجود ندارد؛ راهی در دنیا و راهی در آخرت؛ اما راه دنیا علی بن ابی طالب علیه السلام است و راه آخرت پل جهنم است. هر کس راه دنیا را بشناسد، از راه آخرت گذر می کند.

3- آیه انفاق در سر و نهان
«الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلا هُمْ يَحْزَنُونَ » (بقره/274)
بسیاری از عالمان اهل سنت در کتب تفاسیر خویش این روایت را نقل کرده اند: روزی امیرالمومنین علی علیه السلام چهار درهم داشت؛ یک درهم را شبانه، درهم دیگر را در روز، دیگری را مخفیانه و آخری را آشکارا صدقه داد. در این هنگام خداوند این آیه کریمه را در شان او نازل کرد.

منبع: به نقل از الغدیر ج3 و 8