بغضی گلویت  را می‌فشرد اما در چهره آرامی، چشمانت را از همه پوشانده‌ای تا اشک‌هایت نمایان نشود. یادت می‌آید! شبی را که غواص‌ها به سویت آمدند با ذکر یا زهرا راه یافتند. یادت می‌آید در عملیات کربلای۴ چه‌گذشت! حسین کجاست… علی چطور… عباس چه… بیشتر »

دوست دارم بنویسم اما قلمم نای نوشتن ندارد! گاهی اوقات دیگه کار از نامه نگاری و دلنوشته نوشتن گذشته، و دلت یک دل‌سیر گریه می‌خواهد. از آن گریه‌هایی که ضجه دارد، نه از آنهایی که آهسته و زیرزیرکی هست، از آنهایی که هیچ کس نباشد خودت باشی و خدایت و فکر کنی… بیشتر »

گاهی اوقات برخی رفتارها خشمگینم می‌کند، برای تسکین عصبانیتم تنها یک جمله آرامم می‌کرد: «اگر تو هم مانند او رفتار کنی مثل او هستی!» آرام شدن‌م لحظه‌ای بود، بعد از ترک محل هجوم افکار و اوهام به ذهنم چنگ می‌انداختند و چوب توبیخ بر سرم می‌زدند که چرا جوابش… بیشتر »

سلام کاترینا میدونی من امروز صبح کجا بودم! سلام نبرا، نه فقط خیلی به فکرت هستم که از پوچی بیرون بیایی! کاترینا چرا همه ی ما در مورد مسلمونا فکر بد می کنیم و همیشه اونا رو تروریسم خطاب می کنیم! من امروز رفته بودم مسجد مسلمونا… ای وای نبرا… بیشتر »

وای خدایا از دست بنده هات. آدم رو از زندگی سیر می کنن. _چی شده؟چه اتفاقی افتاده؟ چی بگم که دلم پره. هعییی _به من بگو شاید بتونم کمکت کنم. یادته خانم…… _بهتره که اسمشو نبری این طوری هم غیبت نمیشه هم به راحتی میتونی توضیح بِدی ومن هم با آرامش… بیشتر »