در دستگاه خلقت بین نان و دندان رابطه است.
اگر نان نبود دندان نبود و اگر دندان و صاحب دندان نبود نان نبود. بین روزی و روزی‌خور و وسایل تحصیل روزی و وسایل خوردن و هضم و جذب روزی و وسایل هدایت و راهنمایی به روزی، در متن خلقت ارتباط است.
آن كس كه انسان را در طبیعت آفریده، و به او دندان داده:
1- نان، یا همان مواد قابل استفاده را هم در طبیعت آفریده.
2- فكر و اندیشه و نیروی عمل و تحصیل و حس انجام وظیفه را هم آفریده است.
پس لازمه اینكه خدا ، هم نان داده و هم دندان یا همان لازمه رزاقیت خدا، این نیست كه كار و كوشش و فعالیت و عمل و كسب و كار لازم نیست ، به كار انداختن اندیشه برای پیدا كردن راه بهتر تحصیل روزی لازم نیست ، دفاع از حقوق لازم نیست ، زیرا نان و دندان و نیروی كسب و كار و قوه فكری و دماغی و وظیفه و تكلیف عقلی و دینی برای تحصیل روزی همه جزء یك دستگاهاند ، همه اینها توأماً مظهر رزاقیت خداوندند.
پس بر ما لازم است كه بعد از آنكه رابطه روزی و روزی‌خور را دانستیم، و دانستیم كه وسایلی برای رسیدن روزی به روزی‌خور آفریده شده و تكلیفی هم برای تحصیل آن متوجه ما هست، كوشش كنیم ببینیم بهترین و سالمترین راه برای رسیدن به روزی چیست، و قوای خود را در آن راه به كار بیندازیم و به خداوند كه خالق این راه است توكل كنیم.
منبع:
بیست گفتار؛ استاد مطهری؛ ص157
هنگام خرید لباس،وسواس زیادی به خرج می دهید تا لباسی را انتخاب کنید که هم با چهره تناسب داشته باشد،هم رنگش با کفش و روسری و گیره و بقیه ی وسایل ست باشد.
اینکه برای لباس ظاهر خود تا این حد وقت میگذارید و با دقت نظر انتخاب می کنید،بد نیست،چون یک دخترمسلمان –با رعایت حدود شرعی- باید ظاهری آراسته و تمیز داشته باشد.
خداوند هم دو دست لباس زیبا برای باطن آدمیان دوخته و بر قامت رعنای آنان افکنده است،تا همیشه همراه آنها باشد؛یکی لباس تقوا برای همه ی زنان و مردان[سوره اعراف،آیه 26] یکی هم لباس حیا که بیشتر متناسب قامت زنان و دختران است[پیامبر(ص): حیا ده جز دارد که نه جز آن در زنان است و یک جز در مردان.(کنز العمال،ج3،ص121)]و باعث جذابیت و زیبایی بیشتر آنان خواهد شد.
امام علی(ع) در رابطه با این لباس معنوی می فرمایند:«هر کس که لباس حیا او را بپوشاند،مردم عیب او را نخواهند دید.»[نهج البلاغه،حکمت223]
آغاز امامت و ولایت قطب عالم امکان، فخر زمان، آقا امام حجة ابن الحسن عسکری عجل الله تعالی فرجه الشریف بر ساحت آن امام همام و تمام شیعیان آن حضرت تبریک و تهنیت باد.
شب امامت مهدی موعود (عجل الله)در حوزه علمیه حضرت نرگس (سلام الله علیها).
ﯾﺎﺯﺩﻩ ﺑﺎﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﮔﻮﺷﻪﺀ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﮐﻢ ﻧﯿﺴﺖ
ﮐﻨﺞ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﻼ ﮔﺮﯾﻪﺀ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﮐﻢ ﻧﯿﺴﺖ
ﺳﺎﻣﺮﺍﺋﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ، ﺭﺍﻩ ﮔﺪﺍﯾﯽ ﺑﻠﺪﻡ
ﻟﻘﻤﻪ ﻧﺎﻧﯽ ﺑﺪﻩ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﻧﺎﻥ ﮐﻢ ﻧﯿﺴﺖ
ﻗﺴﻤﺖ ﮐﻌﺒﻪ ﻧﺸﺪ ﺗﺎ ﮐﻪ ﻃﻮﺍﻓﺖ ﺑﮑﻨﺪ
ﺑﺮ ﺩﻝ ﮐﻌﺒﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﺍﻍ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﮐﻢ ﻧﯿﺴﺖ
ﯾﺎﺯﺩﻩ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﺸﻬﺪ ﺭﻓﺘﻢ
ﺑﭙﺬﯾﺮﺵ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺣﺞ ﻓﻘﯿﺮﺍﻥ ﮐﻢ ﻧﯿﺴﺖ
ﺯﺧﻢ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﺗﻮ ﻭ ﺟﺎﻡ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﻥ ﺁﺑﻪ
ﻣﺎﺟﺮﺍﺋﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻞ ﺗﻮ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﮐﻢ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﻮﺳﻪﺀ ﺟﺎﻡ ﺑﻪ ﻟﺐ ﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﯾﻌﻨﯽ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ
ﺧﯿﺰﺭﺍﻥ ﻧﯿﺴﺖ ﻭﻟﯽ ﺭﻭﺿﻪﺀ ﺩﻧﺪﺍﻥ ﮐﻢ ﻧﯿﺴﺖ
ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻡ ﭘﺴﺮ ﮐﻮﭼﮑﺘﺎﻥ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺷﺪ
ﺗﺎﻫﻤﯿﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﺧﻮﻥ ﮔﺮﯾﻪ ﺀ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﮐﻢ ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﺭ ﺑﻘﯿﻊ ﺣﺮﻣﺖ ﺑﺎ ﺩﻝ ﺧﻮﻥ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ
ﮐﻪ ﻣﮕﺮ ﺩﺍﻍ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺮﻗﺪ ﻭﯾﺮﺍﻥ ﮐﻢ ﻧﯿﺴﺖ
سید حمیدرضا برقعی
لقمه های صبحانه را در دهان می چپانم و بعد ، از چای نیمه شیرین خود قلپی میهمان میکنم باصدای بوق سرویس لقمه ی غذا به گلویم خنجر میزند وتا مرز موت پیش میروم ،با سرعت برق 220 ولت از جا بلند می شوم وچند کتاب ابتدای کمدم را به کیفم روانه میکنم وبا عجله از منزل خارج میشوم با هزار ببخشید و عذر خواهی ،چشم غره های راننده را برخود خاموش میکنم .
زنگ های ابتدایی را هم با خستگی زیاد پشت سر گذاشتم تا اینکه رسید به خوان آخر:زنگ فقه!سرم را در کیفم فرو میبرم وبا دستانم سیلی هایی به کتابانم می زنم وهمچنان به دنبال کتاب فقه سرگردانم .
بعداز دقایقی جستجو تازه درمی یابم که کتاب عزیزم ،فقه جان! را نیاوردم .با ناامیدی دفتری بیرون میاورم و سعی میکنم گفته های استاد را به کاغذ ذهن خود ثبت کنم.
کمی غمگین و گرفته شدم که چرا از روی بی دقتی و عجله باید کتاب سنگینی مثل منطق را حمل کنم ؟
وبه درون دنیای تفکر فرورفتم وبا خود گفتم چه درس خوبی برای من که در آخرت کارهای بیهوده ای به همراه نداشته باشم که هم وقتم را تلف کرده ام وهم موجب پشیمانی وناراحتیم شود.
پيامبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد:قالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : تَزولُ قَدَما عَبدٍ يَومَ القِيامَةِ حَتّى يُسأَلَ عَن أربَعٍ عَن عُمُرِهِ فيما أفناهُ وَ … . ۱
۰.در قيامت ، هيچ بنده اى قدم از قدم بر نمى دارد، مگر اين كه از او سؤال مى شود كه عمرش را در چه كارى صرف نموده؟… .
۰.امام على عليه السلام به يكى از فرماندهان سپاه خود در ايالت هاى فارس نوشت:واعلَم أنَّ الدُّنيا دارُ بَليَّةٍ لَم يَفرُغ صاحِبُها فيها قَطُّ ساعَةً إلاّ كانَت فَرغَتُهُ عَلَيهِ حَسرَةً يَومَ القِيامَةِ . ۲
۰.بدان كه دنيا سراى آزمايش است. هر كس ساعتى در آن فراغت يابد و از آن بهره بردارى نكند، همين ساعت بى كارى ، موجب حسرت و ندامت در روز رستاخيز مى گردد .
1.العمدة ، ص ۵۷ ؛ روضة الواعظين ، ج ۲ ، ص ۴۹۸ ؛ بحار الأنوار ، ج ۷ ، ص ۲۵۷ و ۲۶۱ .
2.نهج البلاغة ، نامه ۵۹
