بنده راضی نیستم از کسانی که با خرجهای سنگین و با اسراف در امر ازدواج،کار را بر دیگران مشکل می‌کنند.
البته با جشن و شادی و مهمانی موافقیم ولی با اسراف مخالفیم.
رهبر انقلاب ، خطبه عقد زوج های جوان؛ ۷۴/۰۵/۲۴
قال رسول اکرم(صل الله علیه وآله وسلم)؛
لیس احد من امتی یعول ثلاث بنات او ثلاث اخوات فیحسن الیهن الاکن له سترا من النار.
رسول اکرم(ص)فرمودند؛هرکه از امت من سه دختر یا سه خواهر را سرپرستی کند،وبه آنان نیکی نماید، آنان برای او پوششی برابر جهنم می گردند.
منبع:نهج الفصاحه ،ص۲۹۹
قصیده ای از امام خمینی در تجلیل از مقام حضرت معصومه(س)
ای ازلیّت به تربت تو مُخَمّر
وی ابدیّت به طلعت تومقرّر
آیت رحمت ز جلوه تو هویدا
رایت قدرت در آستین تو مُضمَر
جودت همْ بسترا به فیض مقدس
لطفت همْ بالشا، به صَدرِ مُصَدّر
عصمت تو تا کشید پرتو به اجسام
عالَم اجسام گردد، عالم دیگر
جلوه تو نور ایزدی را مَجلی
عصمتِ تو سرّ مُختفی را مَظهر
گویم واجب تو را، نه آنَتْ رُتبت
خوانم ممکن تو را، ز ممکن برتر
ممکن اندر لباس واجب پیدا
واجبی اندر ردای امکان مَظهر
ممکن امّا چه ممکن، علّتِ امکان
واجب، امّا شعاع خالق اکبر
ممکن امّا یگانه واسطه فیض
فیض به مِهتر رسد و زآن پس کهتر
ممکن امّا نمودِ هستی از وی
ممکن امّا ز ممکنات فزون تر
وین نه عجب زآنکه نور اوست ز زهرا
نور وی از حیدر است و او ز پیمبر
نور خدا در رسول اکرم پیدا
کرد تجلّی ز وی به حیدر صفدر
وز وی تابان شده به حضرت زهرا
اینک ظاهر ز دخت موسی جعفر
این است آن نور کز مشیّتآن کرد
عالم، آن کو به عالم است منوّر
این است آن نور کز تجلّی قدرت
داد به دوشیزگان هستی زیور
شیطانْ عالِم شدی اگر که بدین نور
ناگفتی آدم است خاک و من آذر
آبروی ممکنات جُمله از این نور
گر نَبُدی، باطل آمدند سراسر
جلوه این خود عَرَض نمود عَرَض را
ظِلّش بخشود، جوهریّت جوهر
عیسی مریم به پیشگاهش دربان
موسی عمران به بارگاهش چاکر
آن یک چون دیده بان فرا شده بر دار
وین یک چون قاپقان(1) معطّی بر در
یا که دو طفلند در حریم جلالش
از پی تکمیل نفس آمده مُضطر
آن یک انجیل را نماید از حفظ
و ین یک تورات را بخواند از بر
گر که نگفتی امام، هستم بر خلق
موسی جعفر، ولیّ حضرت داور
فاش بگفتم که این رسول خدایَست
معجزه اش می بُوَد همانا دختر
دختر جز فاطمه نیابد چون این
صُلب پدر را و هم مَشیمه مادر
دختر چون این دو از مَشیمه قدرت
نامد و ناید دگر هَماره مقدّر
آن یک امواج علم را شده مبدأ
وین یک افواج حلم را شده مَصدَر
آن یک موجود از خطابش مَجلی
وین یک معدوم از عقابش مُستَر(2)
آن یک بر فرق انبیا شده تارک
وین یک اندر سرْ اولیا را مِغفَر(3)
آن یک در عالم جلالت «کعبه»
وین یک در مُلک کبریائی «مَشعَر»(4)
«لَمْ یَلِدم» بسته لب وگرنه بگفتم
دُختِ خدایند این دو نور مُطهّر
آن یک کان و مکانش بسته به مَقنَع(5)
وین یک ملک جهانش بسته به مِعجَر(6)
چادرِ آن یکِ، حجابِ عصمت ایزد
مِعجَر این یکِ، نقابِ عفّت داور
آن یک بر مُلک لایزالی تارُک
این یک بر عرش کبریایی افسر
تابشی از لطفِ آن، بهشت مُخَلَّد
سایه ای از قهر این، جحیم مُقعَّر(7)
قطره ای از جودِ آن بِحار سَماوی
رشحه ای از فیض این ذخایر اغبر(8)
آن یک خاک مدینه کرده مزیّن
صفحه قم را نموده این یک انور
خاک قم این کرده از شرافت جنّت
آب مدینه نموده آن یک کوثر
عرصه قم غیرت بهشت برین است
بلکه بهشتش یَساولی است برابر
زیبد اگر خاک قم به «عرش» کند فخر
شاید گر «لوح» را بیابد همسر
خاکی عجب خاک، آبروی خلایق
ملجأ بر مسلم و پناه به کافر
گر که شنیدندی این قصیده «هندی»
شاعر شیراز و آن ادیب سخنور
آن یک طوطی صفت همی نسرودی
ای به جلالت ز آفرینش برتر
وین یک قمری نمط هماره نگفتی
ای که جهان از رخ تو گشته منوّر(9)
پی نوشت:
1) قاپقان: دربانان.
2) مستر: پنهان.
3) مغفر: کلاه خود.
4) مَشعَر: موضعی که حاجیان در آن مناسک به جای می آورند.
5) مقنعه و روسری.
6) مقنعه و روسری.
7) مقعر: عمیق و ژرفناک.
8) اغبر: خاک، مراد زمین است.
9) دیوان امام: سروده های حضرت امام خمینی قدس سره، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، 1372، صص 255-257
ادامه بحث شخصیت
گفته شد خودایده آل یعنی آن چیزی که ما ازخودمان انتظار داریم
خودپنداره کاذب مثبت بالاترازخود ایده آل است(من ازهمه بالاترم من کمترازدکترمهندس نباید بشم و.. )
خودپنداره واقعی (آنچه که واقعا هستیم)
خودپنداره کاذب منفی خیلی پایینتراز خودپنداره وخود واقعی شخص است (من هیچی نمیشم واینحرفا)
هرانسانی چه کودک چه بزرگسال باید به خود ایده آل برسد. اگر جاي خودايده آل درست باشد و فاصله ي آن با خودپنداره ي واقعي متعادل باشد، اين فاصله ي متعادل انگيزه ايجاد مي كند و اين انگيزه مثل موتور رشد عمل مي كند و كودك را در مسير رشد بالا مي برد. انگيزه يعني فاصله ي طبيعي بين خودپنداره و خود ايده آل. در اين حالت خودپنداره ي واقعي و خودايده آل صحيح شكل مي گيرد و همين طور مثل نردبان پله به پله كودك را بالا مي برد
اگر فاصله خودایده آل با خودواقعی خیلی زیاد باشد کودک می بُرد ونمیتواند به آن برسد واگر این فاصله صفر باشد انگیزه ایجاد نمیشود
ادامه دعای وداع با ماه مبارک رمضان برگرفته از صحیفه سجادیه،امام سجاد(ع)
و چون ما را به ماه رساندى
بر انجام عبادتى که زیبنده تو باشد یارى ده،
و بر قیام به طاعتى که لایق موجب تدارک حق تو
در آن دو ماه که از ماههاى زمان است، بدست ما جارى کن.
خدایا، هر معصیت صغیره یا کبیرهاى که در این ماه پیرامون آن گشته ایم،
یا گناهى که به آن آلوده شدهایم، یا خطائى که مرتکب گشته ایم:
از روى عمد یا فراموشى، به ستم کردن بر خود یا به هتک حرمت دیگرى،
پس بر محمد و آلش رحمت فرست،
و ما را از آن در پرده ستارى خود بپوشان،
و به عفوت از ما در گذر،
و ما را در آن ماه نصب العین شماتت کنندگان مساز.
و زبان طعنه زنندگان را بر ما مگشاى،
و ما را به مهربانى بى پایان و فضل کاستى ناپذیرت
به کارى بگمار که سبب فرو نهادن و پوشاندن آن چیز شود
که در آن ماه بر ما نمى پسندى .
خدایا، بر محمد و آلش رحمت فرست،
و مصیبت رفتن ماه ما را جبران کن،
و روز عید و روزه گشودنمان را بر ما مبارک ساز
و آن را از بهترین روزهائى قرار ده که بر ما گذشته است:
جالبترین روزها براى عفو، و پاک کنندهترین روزها
براى گناه و گناهان پنهان و آشکار ما را بیامرز.
خدایا، با بیرون رفتن این ماه، ما را از گناهانمان بیرون آور،
و همراه خارج شدنش ما را از بدیهامان خارج ساز.
و ما را از خوشبختترین اهل این ماه بوسیله این ماه،
و از پرنصیبترین ایشان در این ماه
و از بهره مندترین ایشان در این ماه قرار ده .
خدایا، هر کس که این ماه را چنانکه شایسته رعایت است رعایت کرده،
و حرمتش را چنانکه شرط نگهدارى است نگاه داشته،
و به حدودش چنانکه شایسته قیام است بپاخاسته،
و از گناهان خود، چنانکه حق پرهیزکارى است، پرهیز کرده،
یا بوسیله تقربى بتو نزدیکى جسته: که تو را از خود راضى،
و رحمتت را به او معطوف ساخته،
پس مانند آنچه به او بخشیده اى از توانگرى خود بما ببخش،
و چندین برابر آن را از فضل خود بما عطا کن.
زیرا که فضل تو کاستى نمى گیرد،
و خزانه هایت نقصان نمى پذیرد، بلکه افزون مى شود،
و کانهاى احسان تو، فانى نمى شود،
و همانا که بخشش گوارا، بخشش تو است.
خدایا بر محمد و آلش رحمت فرست،
و مانند ثوابهاى آن کس را براى ما بنویس
که تا روز رستاخیز در آن ماه روزه داشته،
یا در عبادت تو کوشیده است .
خدایا، در این روز که آن را براى مؤمنان عید و شادى،
و براى اهل ملت خود روز اجتماع و تعاون قرار دادى،
پیش تو توبه مى کنیم: از هر گناهى که مرتکب شده ایم،
یا هر کار بدى که از پیش فرستاده ایم،
یا اندیشه بدى که در دل داشته ایم:
توبه کسى که خیال بازگشت به گناه در دل ندارد،
و پس از توبه به خطا باز نمى گردد:
توبه خالصى که از شک و ریب پیراسته باشد.
پس آن را از ما بپذیر، و از ما خشنود شو،
و ما را بر آن ثابت بدار .
خدایا،ترس از عذاب وعید،
و شوق به ثواب موعود را روزى ما ساز،
تا لذت آنچه را که از تو مسألت مىکنیم و
شدت اندوه آنچه را که از آن بتو پناه مىبریم در یابیم.
و ما را نزد خود از توبه کنندگانى قرار ده
که محبتت را بر ایشان لازم ساخته اى،
و بازگشتشان را به طاعت خود، پذیرفته اى.
اى عادلترین عادلان.
خدایا، بر محمد پیغمبر ما و آل او رحمت فرست،
همچنانکه بر فرشتگان مقرب خود رحمت فرستادى.
و بر او و آلش رحمت فرست،
همچنانکه بر پیغمبران مرسلت رحمت فرستادى
و بر او و آلش رحمت فرست،
همچنانکه بر بندگان صالحت رحمت فرستادى،
و بهتر از آن اى پروردگار جهانیان:
چنان رحمتى که برکتش بما برسد،
و نفعش بما عاید شود
و به موجب آن دعایمان مستجاب گردد،
زیرا که تو کریمتر کسى هستى که بر او توکل کنند
و بخشنده تر کسى هستى که از فضلش مسئلت نمایند.
و تو بر هر چیز قدرت بى نهایت دارى.
آمين يارب العالمين
