امام موسی کاظم(ع):
اهل زمین مورد رحمت الهی هستند
مادامی که خوف از گناه داشته باشند.
تهذیب‌الاحکام،ج۶،ص۳۵۰،ح۹۹۱
شهادت‌‌امام موسی کاظم‌علیه‌السلام را تسلیت می گویم.
امام صادق علیه السلام :
« لو يعلم الناس ما في فضل معرفه الله ما مدوا اعينهم الي ما متع به الاعداء من زهره الحياه الدنيا و نعيمها »
اگر مردم مي‌دانستند که معرفت خدا چه ارزشي دارد هيچ‌گاه چشم به نعمت‌هايي نمي‌داشتند که خداوند به دشمنان از شكوفايى زندگانى دنيا و نعمت آن داده است.
امام صادق علیه السلام :
« اذا تخلی المومن من الدنیا سما و وجد حلاوه حب الله »
هر گاه مؤمن از دنیا کنار کشد، بلند مرتبه گردد و شیرینی محبت خداوند را دریابد.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم :
« من صلی علی کل یوم او کل لیلة مائة مرة وجبت له شفاعتی ولو کان من اهل الکبائر »
هر که در روز و شب بر من صد بار صلوات بفرستد ، شفاعت من بر او واجب می شود و حتی اگر اهل گناهان کبیره باشد . ( یعنی خداوند توفیق توبه و بازگشت از گناه را به او می دهد. )
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم :
« من اکثر الاستغفار جعل الله له من کلّ همّ فرجا ومن کلّ ضيق مخرجا ورزقه من حيث لا يحتسب »
هر كس بسيار استغفار كند خدا براى او از هر غمى گشايش، از هر تنگنايى رهايى و از جايى كه انتظار ندارد روزى مى دهد.
گفتن هفت بار ذکر ” لا حول ولا قوة الا بالله العلى العظيم ” بعد از نماز صبح و مغرب برای رفع هم و غم توصیه شده است.
احادیث قرائت شده در برنامه سمت خدا
امام صادق عليه السلام :
« قلوب خلت من ذکر الله فأذاقها الله حب غیره »
دلهایى که از یاد خدا تهى مى گردد، خداوند محبت غیر خود را به آنها مى چشاند.
امام على عليه السلام :
« ضاعَ مَن كانَ لَهُ مَقصَدٌ غَيرُ اللّه »
كسى كه مقصدى جز خدا داشته باشد، گم شود.
امام على عليه السلام :
« من وثق باللّه اراه السرور، و من توکّل علیه کفاه الامور »
هر که به خدا توکل کند دشواریها برای او هموار گردد و وسائل فراهم شود.
امام صادق عليه السلام :
« ان معرفه الله عزوجل انس من کل وحشه، و صاحب من کل وحده و نور من کل ظلمه، و قوه من کل ضعف، و شفاء من کل سقم »
به راستى که معرفت خداي عزّوجلّ از هر هراسي آرامش و در هر گونه تنهایى يار و همدم و در هر تاريكى چراغ فروزان و از هر ناتوانى نيروبخش و براى هر دردى درمان است.
احادیث قرائت شده در برنامه سمت خدا
حضرت امام رضا(علیه السلام)فرموده:
خداوند را در روی زمین،بندگانی است که کارشان تلاش برای رفع نیاز وحوائج مردم است،آنان در روز قیامت ،ایمن وآسوده اند.
(اصول کافی،ج2،ص197)
وَ رُوِیَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام
قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلوات الله علیه و آله
مَنْ طَلَبَ الْعِلْمَ لِلَّهِ
لَمْ یُصِبْ مِنْهُ بَاباً إِلَّا ازْدَادَ بِهِ فِی نَفْسِهِ ذُلًّا
وَ فِی النَّاسِ تَوَاضُعاً
وَ لِلَّهِ خَوْفاً
وَ فِی الدِّینِ اجْتِهَاداً
وَ ذَلِکَ الَّذِی یَنْتَفِعُ بِالْعِلْمِ فَلْیَتَعَلَّمْهُ
امیرالمومنین (ع) از رسول خدا (ص) نقل فرمودند که :
هر که دانش را برای خدا بیاموزد، به هیچ بابی از آن نرسد مگر آنکه
1.بیش از پیش خود را حقیرتر ببیند ،
2.با مردم متواضع تر شود ،
3.ترسش از خدا بیشتر گردد
4 .و در دینش کوشاتر شود.
چنین کسی از علم بهره مند می شود، پس باید آن را بیاموزد.
