کلام نورانی از جوادالأئمه (ع)
دو پیامد دیدار با برادران دینی
عَبْدُالْعَظِيمِ بْن عَبْدِاللَّهِ الْحَسَنِيّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى (ع) يَقُولُ: مُلَاقَاةُ الْإِخْوَانِ نُشْرَةٌ وَ تَلْقِيحٌ لِلْعَقْلِ وَ إِنْ كَانَ نَزْراً قَلِيلاً.
امام جواد عليه السلام فرمود: ديدار برادران مايه سلامتى و رشد عقل است؛ اگرچه بسيار اندك باشد.
افراد پیرامون خود را مورد آزمون قرار دهید
قَالَ (الإمام الجواد) عَلَيْهِ السَّلَام: … مَنِ انْقَادَ إِلَى الطُّمَأْنِينَةِ قَبْلَ الْخِبْرَةِ فَقَدْ عَرَضَ نَفْسَهُ لِلْهَلَكَةِ، وَ الْعَاقِبَةِ الْمُتْعِبَةِ.
امام جواد عليه السلام فرمود: هر كه پيش از آزمودن، به كسى اطمينان كند، خود را در معرض هلاكت و فرجامى
رنج آور قرار داده است.
این شخص با تو دشمنی می کند
قَالَ (ع) قَدْ عَادَاكَ مَنْ سَتَرَ عَنْكَ الرُّشْدَ اتِّبَاعاً لِمَا تَهْوَاه.
امام جواد عليه السلام فرمود: كسى كه به خاطر پيروى از دلخواه تو، راه درست را بر تو پنهان دارد، بي گمان با تو دشمنى كرده است.
نردبانی برای رسیدن به برترین ها
قَالَ (ع) الثِّقَةُ بِاللَّهِ تَعَالَى ثَمَنٌ لِكُلِّ غَالٍ وَ سُلَّمٌ إِلَى كُلِّ عَال.
امام جواد عليه السلام می فرماید: اعتمادِ به خداوند متعال، بهاى هر چيز گرانى است و نردبان رسيدن به هر بلندايى می باشد.
تمثیلی از دوستی با انسان شرور
قَالَ (ع) إِيَّاكَ وَ مُصَاحَبَةَ الشَّرِيرِ فَإِنَّهُ كَالسَّيْفِ يَحْسُنُ مَنْظَرُهُ وَ يَقْبُحُ أَثَرُه.
امام جواد عليه السلام فرمود: از همنشينى با شرور بپرهيز؛ چرا كه مانند شمشير آخته، خوشْ منظر و زشتْ اثر است.
بهترین عطا؟
قَالَ عَلَيْهِ السَّلَامُ: الْحَوَائِجُ تُطْلَبُ بِالرَّجَاءِ وَ هِيَ تَنْزِلُ بِالْقَضَاءِ، وَ الْعَافِيَةُ أَحْسَنُ عَطَاءٍ.
امام جواد عليه السلام فرمود: نيازها، با اميدوارى خواسته مى شود و با قضاى الهى نازل مى شود و عافيت، بهترين عطاست.
یک رنگ باش
قَالَ عَلَيْهِ السَّلَامُ: لَا تَكُنْ وَلِيّاً لِلَّهِ فِي الْعَلَانِيَةِ عَدُوّاً [لَهُ] فِي السِّر.
امام جواد علیه السلام فرمود: در ظاهر، خودت را دوست خداوند نشان مده، (در حالي كه) در پنهان و در درون، دشمن خدا باشي.
خشم بی زیان
قَالَ عَلَيْهِ السَّلَامُ: لَا يَضُرُّكَ سَخَطُ مَنْ رِضَاهُ الْجَوْرُ.
حضرت جواد الأئمه فرمود: خشم كسى كه ستم کردن او را خشنود مى سازد به تو زيانى نمی رساند.
نتیجه حبّ و بغض نسبت به منکر
قَالَ (ع) مَنْ شَهِدَ أَمْراً فَكَرِهَهُ كَانَ كَمَنْ غَابَ عَنْهُ وَ مَنْ غَابَ عَنْ أَمْرٍ فَرَضِيَهُ كَانَ كَمَنْ شَهِدَهُ.
امام جواد عليه السلام فرمود: كسى كه شاهد كارى باشد و از آن کار بدش آید، مانند كسى است كه شاهد آن نبوده است و كسى كه شاهد كارى نباشد اما به آن کار راضى باشد، مانند كسى است كه شاهد آن بوده است.
امام جواد علیه السلام فرمودند:
“مؤمن در هر حال نيازمند به سه خصلت است: توفيق از طرف خداوند متعال، واعظى از درون خود، قبول و پذيرش نصيحت كسى كه او را نصيحت نمايد.”
بحار‌الانوار، ج۷۵، ص۳۵۸
السلام علیک یا محمد تقی یا باب الحوائج
“یا اَبا جَعفَر یا مُحمدَ بن علیٍ، اَیّها التّقیّ الجَوادُ یَابنَ رَسُولِ الله، یا حُجّه اللهِ علی خَلقِه یا سَیّدَنا و مَولانا اِنّا تَوَجّهنا و استَشفَعنا و تَوسّلنا بّکَ اِلی الله وَ قَدّمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنداللهِ اِشفَع لَنا عِندالله”
***
لب تشنه بود ، تشنة یك جرعه آب بود
مردی كه درد های دلش بی حساب بود
پا می كشید گوشة حجره به روی خاك
پروانه وار غرق تب و التهاب بود
از بسكه شعله ور شده بود آتش دلش
حتی نفس نفس زدنش هم عذاب بود
در ازدحامِ هلهله های كنیزكان
فریاد استغاثة او بی جواب بود
یك جرعه آب نذر امامش كسی نكرد
رفع عطش اگر چه کمال ثواب بود
آخر شبیه جد غریبش شهید شد
آری دعای خسته دلان مستجاب بود
غربت برای آل علی تازگی نداشت
در آن دیار كشتن مظلوم باب بود
تا سایه بان پیكر نورانیش شوند
بال كبوتران حرم را شتاب بود
اما فدای بی كفن دشت كربلا
آلاله ای كه زخم تنش بی حساب بود
هم تیغ و نیزه خون تنش را مكیده بود
هم داغدیدة شرر آفتاب بود
یوسف رحیمی
