خیابان را میشناسم، چندباری طول خیابان را پیاده رفتهام. اما اینبار برایم متفاوت است، بیشتر توجه میکنم به کوچهها و تابلوهای ایستاده در کنارخیابان، خیابان قدیمی پانزده خرداد در مرکز شهر، با هر قدم چندین سال مرا به عقب میبرد، همیشه میگفتند: ماشینی بسازند تا با آن به دل تاریخ سفر کنیم! اما این خیابان سرعتش از ماشینها نیز بیشتر است.
سال1342، عدهای را میبینم که کفن برتن راهی خیابان شدهاند. با هر قدم به آنها نزدیکتر میشوم، میترسم! خودم را عقب میکشم، اما آنها را میشناسم٬ بله اینان همانهایی هستند که در لوح تاریخ ماندهاند و ایستادگی در مقابل شاه را بروی دل تاریخ حکاکی کردهاند.
کفنهایسفید برتن و یک دست شدهاند مانند جریان آبخروشان رودخانه از چیزی نمیهراسند٬ عدهای با اسلحه به استقبال آنها آمدهاند وشروع به تیراندازی میکنند. هدف کفن پوشان چیست! که با پوشیدن کفن خود را آماده مرگ نشان میدهند!
بله، آنها آزادی امامشان را میخواهند، آنها جان امام را از جان خودشان عزیزتر میدانند، شاه نمیدانست با امام و مردم چه کند! امام را بازداشت و به تبعید فرستاد اما مردم سکوت نکردند٬ هراس و شکی در دل راه ندادند.
تیراندازی شروع میشود، تیرها در دل کفنپوشان و بیداردلان مینشیند و خیابان غرق در خون میشود، کفنهای سفید حالا رنگین شدهاند و رنگ سرخ در تاروپود کفن گره میخورد اما کفنپوشان ایستادگی میکنند و عقبنشینی برایشان معنا نشده است.
قیام را با خون خود رنگین میسازند و قدم به قدم پیش میروند، تا کنون آمدهاند٬ برای ما که هیچ وقت در برابر ظالم سکوت نکنیم. ایستادگی و مقاومت را به ما درس دادهاند.
تاریخ، قیام کفنپوشان پانزده خرداد را در دل خود ثبت و ضبط کرد، برای فرزندان آیندهی این مرز وبوم، که پدران و مردان این سرزمین را الگو قرار دهند.
با صدای زنگ گوشی به خودم میآیم، _کجایی!
+ پانزده خرداد…
#قیام_پانزده_خرداد_سال1342
تبليغ به عنوان وسيله اى كه پيام خدا را به بندگانش مى رساند اهميّت بسيار دارد و اهميت آن ، در اهميت هدايت است .
رسالت انبياى الهى و امامان معصوم عليهم السلام ، هدايت انسان ها از تاريكى ها به سوى نور بوده است و اگر انسانى از تاريكى به نور هدايت شود، مثل اين است كه همه انسان ها زنده شوند. زيرا يك انسان صالح مى تواند جامعه انسانى را به صلاح و نور راهبرى كند؛ (و من احياها فكانّما احيا الناس جميعاً)(1)
آرى ، هدايت يك انسان به منزله زنده كردن اوست و آيا انسان زنده و مرده برابرند؟. (اءو من كان ميتاً فاءحييناه و جعلنا له نوراً يمشى به فى الناس كمن مثله فى الظّلمات ليس بخارج منها)(2) ((آيا كسى كه مرده بود پس او را زنده كرديم و براى او روشنى علم و ديانت قرار داديم تا با آن روشنى ، در بين مردم با سرافرازى حركت كند مانند كسى است كه در تاريكى هاى (جهل ) غرق شده و قادر بر خارج شدن از آن نيست ؟.))
امام حسن عسگرى عليه السلام مى فرمايد: كسى كه جاهلى را راهنمايى كند و شريعت اسلام را به او بياموزد همراه ما در نزد خداوند خواهد بود(3)
رسول بزرگوار اسلام عليهم السلام خطاب به معاذ فرمود:
((لئن يهدى اللّه بك رجلاً واحداً خير لك من الدنيا و ما فيها))(4)
((اگر خداوند به دست تو يك نفر را هدايت كند براى تو بهتر است از دنيا و هر آنچه در آن است .))
امام صادق عليه السلام مى فرمايد:
((معلّم الخير تستغفر له دواب الارض و حيتان البحر و كل صغير و كبير فى ارض اللّه و سمائه ))(5) ((تمام موجودات زمين و ماهيان دريا و هر كوچك و بزرگى در زمين و آسمان خدا، براى تعليم دهنده خوبى طلب آمرزش مى كنند.))
و ((راهنماى بر كار خير، همچون انجام دهنده آن است .))(6)
رسول خدا عليهم السلام مى فرمايد:
((و ادع الناس الى الاسلام و اعلم انّ لك بكل من اجابك عتق رقبة من ولد يعقوب ))(7) ((مردم را به اسلام دعوت كن و بدان ، در مقابل هر كسى كه تو را اجابت كند، ثواب آزادى يك بنده از فرزندان يعقوب برايت نوشته خواهد شد.))
اهميّت كار يك مبلّغ آن قدر زياد است كه اگر در اين راه مقدس ، مخلصانه تلاش كند، قدم در راه رسول خدا عليهم السلام گذاشته است و جانشين او خواهد بود. زيرا آن بزرگوار فرمود:
((رحم اللّه خلفائى فقيل يا رسول اللّه من خلفاؤ ك قال الذين يحيون سنّتى و يعلّمونها عباد اللّه ))(8) ((خداوند جانشينان مرا رحمت كند. از ايشان سؤال شد كه آنان چه كسانى هستند؟ فرمود: كسانى كه سنّت مرا زنده مى كنند و آنرا به بندگان خدا مى آموزند.))
و در جاى ديگر در حق آنان به دعا مى فرمايد:
((الّلهمّ ارحم خلفائى (ثلاث مرّات ) قيل يا رسول اللّه و من خلفاؤ ك قال الذين ياءتون من بعدى و يروون اءحاديثى و سنّتى ))(9) ((پروردگارا جانشينان مرا رحمت كن (سه بار). گفته شد، جانشينان شما چه كسانى هستند؟ فرمود: كسانى كه پس از من مى آيند و احاديث و سنت مرا روايت مى كنند.))
و چه پاداشى از اين بالاتر، كه مقام او از هزار عابد بيشتر است :
((الّرواية لحديثنا يشدّد به قلوب شيعتنا اءفضل من اءلف عابد))(10)
((كسى كه احاديث ما را روايت كند و دل هاى شيعيانمان را بدان محكم سازد از هزار عابد بهتر است .))
امام صادق عليه السلام مى فرمايد: ((همانا مردى سخنى مى گويد و خداوند بوسيله آن ، ايمانى را در قلب ديگرى مى نويسد بنابراين هم گوينده و هم شنونده هر دو آمرزيده مى شوند.))(11)
1- مائده /32.
2- انعام /122.
3- بحارالانوار، چاپ بيروت (مؤ سسة الوفاء)، ج 2/ ص 2.
4- بحارالانوار، چاپ بيروت (مؤ سسة الوفاء)، ج 1/ ص 184.
5- بحارالانوار، چاپ بيروت (مؤ سسة الوفاء)، ج 2 /ص 17.
6- وسايل الشيعه ، چاپ المكتبة الاسلامية ، ج 11 /ص 398.
7- همان /ص 448.
8- الحياة ، ج 2 /ص 281.
9- همان مدرك .
10-اصول كافى ، ج 1 /باب صفة العلم .
11- وسايل الشيعه ، چاپ المكتبة الاسلاميه ، ج 11 /ص 510.
منبع:
کتاب قرآن وتبلیغ، نام پدیدآورنده : محسن قرائتی
امروز مرا به سالهای خیلی دور ودوران کوچکیم برد اولین باری که قلم دردست گرفتم ونام خودم را نوشتم در سن چهارسالگی بود که پدر ومادر اولین معلمان من بودند حس خوش قلم در دست داشتن ونوشتن را هیچ وقت فراموش نکرده ام وبعداز آن با آموزش وممارست ،علم خواندن ونوشتن را آموختم.
مادرم ،هیچ وقت فراموش نمی کنم که تحصیلات عالیه ی خود را برای اینکه من تنها نباشم رها کردی ومرا اولویت قرار دادی وحتی در سال های مدرسه نیز به من کمک کردی وهم اکنون نیز مرا برای ادامه تحصیل تشویق وپشتیبانی می کنید. . سپاسگزارم واز خداوند متعال برایت آرزوی صحت وسلامتی می کنم.
واز معلمان واساتیدی که تاکنون داشته ام از زحماتشان متشکرم و برایشان آرزوی موفقیت وسلامتی می کنم.
روز معلم مبارک.
ای ماه ، ز حُسنت آسمان را پُر کن
از نورِ خودت زمین مان را پُر کن
کشکول گدایی ام تو را می خواند
با دست خودت بیا و آن را پُر کن
رضا قاسمی
بزرگی و عظمت مقام عباس بن علی (علیه السلام) به گونه ای است که امامان معصوم (علیهم السلام) در موارد متعدد بر فداکاری ها، جانبازی ها و عظمت شخصیت آن بزرگوار تأکید فرموده اند.
امام سجاد (علیه السلام) که خود در کربلا حضور داشت و شاهد فداکاری های عمویش بود، درباره ی حضرت عباس (علیه السلام) می فرماید:
«خداوند، عمویم عباس را رحمت کند که با ایثار و جانبازی، در راه برادرش جانبازی کرد تا آنکه دست هایش قطع شد و خداوند به جای آن، دو بال به او داد که با آنها به همراه فرشتگان در بهشت پرواز کند، همان گونه که برای جعفر بن ابوطالب قرار داده شد.
عباس را در پیشگاه خداوند منزلتی است که در روز قیامت، همه شهدا به آن غبطه می خورند».
منابع
1⃣بحارالانوار، جلد ۹۷
2⃣کنز العمال، جلد ۴
3⃣میزان الحکمه، جلد ۵
4⃣وسائل الشیعه، جلد ۱۱