بزرگی و عظمت مقام عباس بن علی (علیه السلام) به گونه ای است که امامان معصوم (علیهم السلام) در موارد متعدد بر فداکاری ها، جانبازی ها و عظمت شخصیت آن بزرگوار تأکید فرموده اند.
امام سجاد (علیه السلام) که خود در کربلا حضور داشت و شاهد فداکاری های عمویش بود، درباره ی حضرت عباس (علیه السلام) می فرماید:
«خداوند، عمویم عباس را رحمت کند که با ایثار و جانبازی، در راه برادرش جانبازی کرد تا آنکه دست هایش قطع شد و خداوند به جای آن، دو بال به او داد که با آنها به همراه فرشتگان در بهشت پرواز کند، همان گونه که برای جعفر بن ابوطالب قرار داده شد.
عباس را در پیشگاه خداوند منزلتی است که در روز قیامت، همه شهدا به آن غبطه می خورند».
منابع
1⃣بحارالانوار، جلد ۹۷
2⃣کنز العمال، جلد ۴
3⃣میزان الحکمه، جلد ۵
4⃣وسائل الشیعه، جلد ۱۱
عباس بن علی(ع) دارای ویژگیهای معنوی خاصی مانند مقام تسلیم، تصدیق، وفا و نُصح در حد اعلی بود که در زیارت نامه آن حضرت ذکر شده و وجود چنین خصایصی باعث ممتاز گشتن وی از سایر شهداء شده است
یکی از راه های پی بردن به مقام و عظمت قمر منیر بنی هاشم (ع) مراجعه به زیارتنامه آن حضرت است که از امام صادق (ع) نقل شده: «أَشْهَدُ لَکَ بِالتَّسْلِیمِ وَ التَّصْدِیقِ وَ الْوَفَاءِ وَ النَّصِیحَةِ لِخَلَفِ النَّبِیِّ الْمُرْسَل؛ شهادت می دهم براى حضرتت به تسلیم و تصدیق و وفا، و خیرخواهى، براى یادگار پیامبر مرسل»، در این بیان شریف به چهار مقام ویژه عباس بن علی (ع) اشاره میشود
مقام تسلیم
«در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی
با توجه به فرمایش امیرالمومنین(ع) «الدُّنیَا دارٌ بالبلاءِ مَحفوفَةٌ؛ دنیا سرایی است که به بلا پیچیده شده است»، در مواجه با مشکلات، بلاها و مصیبتها چندین عکس العمل معنوی مانند توکل، صبر، رضا و تسلیم قابل تصور است و در این میان، مقام تسلیم برترین آنهاست
زیرا توکل عبارت است از آنکه قدرت انسان مستغرق و فانی در قدرت حق تعالی شود، همانطوریکه مقام رضا یعنی اراده انسان مستغرق و فانی در اراده خدا شود، و مراد از مقام تسلیم نیز آن است که علم انسان مستغرق و فانی در علم حضرت حق شود به عبارتی دیگر: در مقام توکل شخص برای خود اراده و قدرتی میبیند، لکن اراده و قدرتش را تفویض به وکیل میکند
اما در مقام رضا، شخص راضی، برای خود اراده و قدرتی نمیبیند، آنچه از حق تعالی صادر میشود موجب خشنودی اوست، در مقابل تلخیها و سختیها که لازمه زندگی دنیاست هرگز احساس نارضایتی ندارد، بلکه باخشنودی و رضایت کامل تحمل میکند، و زبان حال و قالش این است
عاشقم بر لطف و بر قهرش به جد ای عجب من عاشق این هر دو ضد
تفاوت مقام صبر با مقام رضا این است که انسان در مقام صبر تلخی میبیند ولی برای رسیدن به ثواب تحمل میکند از باب «إنَّما یُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَیْرِ حِساب [زمر/10] البته صابران به حد کامل و بدون حساب پاداش داده خواهند شد اما انسان در مقام رضا اصلا تلخی نمیبیند، بلکه بلا و مصیبت را لطف الهی تلقی میکند و آن را نشانه اعتنا و توجه محبوب به خود میداند. مقام تسلیم از مقام رضا هم بالاتر است، چون در مقام رضا هر چه حق تعالی مقرر فرموده موافق طبع شخص است. اما در مقام تسلیم انسان برای خود طبعی نمیبیند تا موافق یا مخالف باشد، در مقام تسلیم خودی نمیبیند تا بگوید من پسندم آنچه را جانان پسندد، بلکه خود و هرچه دارد را تسلیم حق تعالی میکند، و حضرت ابالفضل (ع) دارای مقام تسلیم بود
مقام تصدیق
قدم بعد از تسلیم تصدیق است. انسانی که تسلیم محض شد مَحرم می شود و به مرحله ای می رسد که به صدق و حقانیت صاحب ولایت پی می برد. در جریان عاشورا، برخی از افراد در رابطه با قیام سید الشهداء (ع) اظهار نظر می کردند و ایراداتی داشتند، ولی در هیچ منبعی ذکر نشده که قمر بنی هاشم (ع) در مقابل امام، اظهار نظری کرده باشد. این همان مقام تصدیق است که هر چه امام بفرماید را صدق بداند.
مقام وفا
عباس بن علی (ع) مصداق أتم و أکمل وفای به عهد و باقی ماندن بر بیعت بود که خداوند مومنان را این چنین توصیف می کند: «الَّذینَ یُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ لا یَنْقُضُونَ الْمیثاق رعد/20 آنها که به عهد الهى وفا مىکنند، و پیمان را نمیشکنند
وفاداری حضرت ابالفضل (ع) نسبت به صاحب ولایت جلوههای گوناگونی دارد، مثلا زمانی که دو مرتبه برای او امان نامه می آوردند، هر دو را با قاطعیت رد می کند و یا در شب عاشورا زمانی که امام بیعتش را از اصحاب بر می دارد، نخستین کسی است که اظهار وفاداری میکند و عرضه می دارد: «لِمَ نَفْعَلُ ذَلِکَ لِنَبْقَى بَعْدَکَ لَا أَرَانَا اللَّهُ ذَلِکَ أَبَدا؛ دست از یاری تو برداریم که بعد از تو زنده باشیم ؟ خدا هرگز نخواهد که بعد از تو زنده باشیم» یا زمانی که به شریعه فرات می رسد در حالی که در اوج تشنگی است، اما به احترام لبان خشکیده امام زمانش، قطره ای آب نمی نوشد و مشک را پر از آب می کند و به سمت خیمه حرکت می کند.
مقام نُصح
نُصح به معنای خلوص است. قمر بنی هاشم (ع) نهایت خلوص را در انجام فرمان امامش به کار گرفت و در همه مراحل به عنوان یک سرباز ولایت انجام وظیفه کرد. حتی در آخرین لحظات، وقتی برای تهیه آب می رود در مسیری گام بر دارد که هزاران تیر انداز و مبارز در کمین نشسته اند و با آن که صدها توجیه برای نرفتن و آب نیاوردن می توانست بیاورد، ولی تمام همتش انجام وظیفه و بر آورده کردن خواسته امامش بود بنابراین مقام تسلیم، تصدیق، وفا و نُصح در وجود حضرت عباس بن علی (ع) بود که وی را از سایر شهداء ممتاز می کند و به مقامی می رساند که به فرموده امام سجاد ع اِنّ
َ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى مَنْزِلَةً یَغْبِطُهُ بِهَا جَمِیعُ الشُّهَدَاءِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ براى عبّاس (ع)، نزد خداوند تبارک و تعالى منزلتى است که همه شهدا در روز قیامت، به آن مقام غبطه می خورند.
منبع:
منتهی الآمال.
سلام دوستان گرامی
دوهفته پایانی اسفندماه ،حوزه ی ما رنگ وبوی خاصی به خود گرفته…
فرشته های سپیدبال جشن نه سالگی برپا کردند شادی وسرور بچه ها ،لبخند مادران وتکاپوی مربی های پرورشی دیدنی است.
صحبت این روزهای من ودوستان از خاطرات جشن تکلیف است.
مربی های آموزش احکام از طلاب سطح سه بودند وطلاب سطح دو اجازه ورود به مراسم ندارند.منم به عنوان عکاس در جشن حضور داشتم .خیلی خوب بود البته جشن تکیف هفته آینده هم ادامه دارد .
شده ام نه ساله…جشن تکلیف من است…این شعر را به یاد دارید؟
سلام دوستان عزیز
دوست داشتم وقتی رسیدم منزل از سفری که بعداز مدت ها پیگیری برگزار شد بنویسم سفر فشرده بود از خستگی خوابم برد ونتوانستم بنویسم ولی امروز با تمام توان در خدمت قلم هستم خیلی وقت بود که کلاس گلها از معاون فرهنگی حوزه درخواست سفر زیارتی وسیاحتی میکردیم اول قرعه به نام قم شد ولی بعد از کلی انتظار …سفر تعطیل شد…خبر رسید شیراز را برای اردو انتخاب کردند ولی استقبال نشد ودوباره تعطیل شد … مدتی گذشت و دیگر کسی اسم اردو هم نمی آورد وبه جلسه های اخلاقی دورهمی های دوستانه بسنده میکردیم…
روز قبل از سفر
ظهر هنگام رفتن از معاون فرهنگی خداحافظی میکردیم که معاون فرهنگی پاسخ داد چندلحظه صبر کنید بین من ودوستان هم هم ای شد چه خبر شده ؟معاون فرهنگی گفتند :میخواهیم برویم اردو ،بچه ها کلاس خوشحال شدند و پرسیدند کجا ؟معاون فرهنگی هم گفت:حوزه فاطمه الزهرا مارا دعوت کرده واستادی از قم هم دعوت هستند که درمورد کرامت حضرت زهرا سلام الله علیها سخنرانی می کنند و ادامه را در سفر ببینید…واز کل حوزه فقط 43نفر برای شرکت در اردو نام نویسی کردند.
روز سفر ،بعداز نماز ظهر …معاون فرهنگی گفت :دوستان میخواهیم به تماشای طبیعت برویم .اتوبوس در جاده کوهستانی ایستاد گفت:از اینجا را باید پیاده روی کنید.
چند دقیقه ای از پیاده روی نگذشته بود که همه نگاه ها به آبشار زیبا افتاد صدای پرخروش آب از دل سخت سنگ وجاری شدن وپیچ وتابش دیدنی بود.با دوستان در کنار دیوار باغی نشستیم و شروع به خوردن قاقالی لی ها کردیم، که دیدیم گربه ای چنان بروی دیوار لم داده ومارا تماشا میکند که انگارآمده بود سینما و اصلا از ما نمیترسید سوژه ای شده بود.
هراز گاهی که توجه نمی کردیم صدا هم میداد موجب خنده ی ما میشد . فهمیدیم گربه قاقالی لی میخواهد ودر آخر از باقی مانده ی ناهار به گربه دادیم وفاطمه باقی مانده نوشابه ها را با نمک مخلوط کرد توصیه میکنم این کارا را هیچ وقت انجام ندهید این یکی از تفریحات دوران بچگی مان بود که فاطمه به یاد آن روز ها انجام داد و فشفشه ای نوشابه ای را درست می کرد.
معاون فرهنگی صدایمان کرد بچه ها آمده رفتن شوید همه گفتند چقدر زود تمام شد ،گفت :به تماشای زندگانی یاس کبود دعوت شدیم…
اردوی به شمال جهرم بخش خفر _حوزه حضرت فاطمه الزهرا سلام الله علیها _95/12/9
این هم تصویر گربه ی بازیگوش
وَ رُوِیَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام
قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلوات الله علیه و آله
مَنْ طَلَبَ الْعِلْمَ لِلَّهِ
لَمْ یُصِبْ مِنْهُ بَاباً إِلَّا ازْدَادَ بِهِ فِی نَفْسِهِ ذُلًّا
وَ فِی النَّاسِ تَوَاضُعاً
وَ لِلَّهِ خَوْفاً
وَ فِی الدِّینِ اجْتِهَاداً
وَ ذَلِکَ الَّذِی یَنْتَفِعُ بِالْعِلْمِ فَلْیَتَعَلَّمْهُ
امیرالمومنین (ع) از رسول خدا (ص) نقل فرمودند که :
هر که دانش را برای خدا بیاموزد، به هیچ بابی از آن نرسد مگر آنکه
1.بیش از پیش خود را حقیرتر ببیند ،
2.با مردم متواضع تر شود ،
3.ترسش از خدا بیشتر گردد
4 .و در دینش کوشاتر شود.
چنین کسی از علم بهره مند می شود، پس باید آن را بیاموزد.